Vandaag roept hij 'STOP'
hij wil niet meer
hij kan niet meer
nu even niet
geen gezeur
geen gezeik
hij sleept zijn voeten
naar daar waar ze liever niet willen gaan
zijn hoofd recht naar voren
de rest achterwaarts
zoiets
hij is een zak die zakt
als patatten
zo log en zwaar
hij zoekt niet eens zichzelf
laat alles zoals het is
'dag, mijn zoon,
tot morgen misschien'
Copyright & privacy / (F)luisterdingen